وای از اون روزی که یک موجود کوچک و activeچیزی شبیه کرم تو وجود آدم شروع به جنب و جوش کنه(آخ آخ فکر بد نکنین)منظورم یک مرض کاملا شناخته شدس که خوب وقتی برای کسی پیش می آد عواقبش میشه:دودر کردن کلاس وافزایش تفریحات سالم وافزایش میزان خالی بستن برای استاد ...............
جدا در بعضی موارد برای تحرکی که این کرم داره چه خلاقیتی باید به کار برد که اگر تو درس و کار به کار می رفت می شد گفت :وضع به از این بود
نکته قابل توجه اینکه بعد از سنگ تموم گذاشتن و فسفر سوزوندن هم از تاثیرش شگفت زده میشی هم یه جورایی دلت می خواد به استادت بگی :حالا زیادم جدی نگیر به اون سختی که فکر می کنی تو هچل نیستم !!!!
خدایا مارا به راه راست هدایت فرما بلکه آدم شویم !!!!
(حداقل من و میتی رو که یک روز کامل تمام کلاسای از صبح تا عصر رو نپیچونیم )
وایییییییییییییییییییی نیلو به خدا امروز خیلی سخته هم ملتی هم آز معماری هم آز سیتم!ولی این روزهایی که با هم ارائه داریم خدایی خوش میگذره! تازه اگه زود ملتی رو پیچوندیم.. ببخشیدا روم به دیوار!میریم دردررررر موچچچچچچچچچچچ
دقیقاْ جلوی چشممه؛ دارم روزی رو میبینم که نشستی و داری حسرت روزهای دانشجویی رو میخوری و های های گریه می کنی!!!
الهی آمین! ، براورده کردن این آرزوهای محال فقط از عهده خدا بر می آد!!